hala sacma sapan onyargilarini silip atmayi beceremeyen bir toplumun bakis acisi. hala var, hala kinaniyor bunlar. kafanin icine bakmak yerine disina bakiliyor, sanki disinda bok var. ama bir bu alanda degil ki bu bakis acisi. kimine gore uzun sacli kupeli erkek ibnedir, kimine gore siyah giyen uzun sacli satanisttir ya da boklu bir metalcidir, kimine gore saclari joleli duzgun giyinmeye calisan herkes tikkydir maldir beyinsizdir, kimine gore sakalli olan herkes gericidir yobazdir, kimine gore basi ortulu olan herkes cumhuriyet dusmanidir yobazdir...saymakla bitmez ki bu.
herkes de var bu onyargilar. insani insan olarak gormek cok mu zor bir sey? karsidakini bir kavram bir nesne olarak gormeden once, ona insan olarak saygi gostermek cok mu zor?
saclarimi uzatmistim bir keresinde, ama oyle cok degil, en fazla enseme kadar.
"sana yakisiyor mu bu?"
"hic yakismamis senin gibi delikanliya."
"babana ayip ediyorsun bir kere."
sonra kestirdim, dayanamadim. beni birisin oglu olarak gorenlere yaziklar olsun, beni ataerkil duzende erkek olmaya zorlayanlara yaziklar olsun. simdi kisa saclarim, alan memnun satan memnun.
(bkz: ataerkil duzende erkek olmak)
