ayrılmak ayrı bir dert zaten hadi onu geçtim birde inadına inadına gözünün önünden geçer ya o mutlu çiftler yapış gırtkaklarına birde mutlu mutlu gülüyorlarsa varya! dün ayrıldık bugün başıma gelene bak: dersanede herkes manitasıyla zaten içime öküz oturuyor sabahın 8'inde gitmişim derse gözler şiş bukadarda yapılmaz ama sonunda bitti dersler, dersaneden çıktım herkes el ele! azcık yürüdüm yemek yiyip eve gideceğim ( onun ) babası karşıdan geliyor adam geldi tatlı tatlı konuşuyor çok yakışıyorsunuz, seni nekadar taktir ettiğimi biliyorsun falan diye. gelde söyle ayrıldık diye. hay dedim. neyse metroya bindim karşımda bir çift el ele kız yaslamış kafasını sevgilisinin omuzuna çocukta sanki nispet yapar gibi romantik romantik iltifatlar ediyor nasıl istersen aşkım falan kız ne dese tamam diyor.kızda çocuga aynı şekilde al boğazla orda. benim elim ayağım titriyor sağ elim telefonda tuş kilidini bir açıp kapatıyorum. bir mesaj sesiyle irkildim birden mesajı atana bak "avea". fırlatcam teli az kaldı. neyse indim duraga gidiyorum(herşeye rağmen yürüyebilmek güzel). otobüse bindim yanıma nişanlı bir çift oturdu (parmaklarında yüzük vardı). evlerini hazırlıyorlarmış 1 ay sonra evleneceklermiş falan filan. duydukça akıyor yaşlar çaktırmadan siliyorum bir döndüm ellerindeki poşetlerden birinde 2 tane yastık... artık son nokta buydu dedim içimden saldım gitti yaşları. sevdiğinden ayrıldığın ilk gün (ve sonrası tabi) işte bukadar iğrençtir.
