geçen gün kankulilerimden birinin, cehapeli bir laikçiyle dalga geçerken kurduğu cümle. bunu demesiyle beraber biz kendimizden geçtik tabi, ağzımızdaki çayları püskürttük. birazı da laikçiye geldi. o an ki mahzun, acılı ve çayli haline, laikçi olmasına rağmen üzüldüm nerdeyse.
işin acı tarafı, herif kafasını öne eğip yoluna devam etti. cehape öyle bir halde ki, adam cevab veremedi.
