özledim.
elinin , yüzünün çizgilerine dokunmayı.
boynuna sarılıp içime çektiğim yağmur sonrası toprak kokusunu.
çise çise cümlelerini.
ve bana söylemeye çekindiğin, son yalanlarını bile.
evet kabul ettim çoktan suç bendeydi.
seni böylesine sevmemdeydi.
ve hatalarım,
kırmamak adına kırıldıklarım.
beni oluşturamıyor zaman, çoktan kaybolan iradem.
ama sen mutlusun bensiz.
ben burda kalırım, sen varol her şafakta.
özlemim sadece alışkanlık.
sevmek mi?
o da nesi?
hayatın kinayeli bulmaca köşesi.
ben hiçliğimi karaladım yaşama,
bitişim sonsuzda.
