beşinci katta arkadaşın ailesinin yeni satın aldığı, kaba inşaatı bitmiş, henüz kullanılmayan eve gidilir. üç arkadaşla birlikte balkona çıkılır. aşağıda pazar kurulmuş mahşeri bir kalabalık vardır. balkonda duran içi alçı ile dolu poşete bakılır ve arkadaşlarla gözgöze gelinir ve poşet aşağı doğru atılır. pazarda karpuz almak için kamyonun yanında duran amcanın keline poşet lap diye oturur her yer bembeyaz. o sırada karpuzcu kafasını yukarı çevirir bizi görmez ama poşetin apartmandan atıldığını farkeder. biz de korkudan gidip çatı aralığına saklanırız. karpuzcu kapısı açık daireye girer, poşetin ordan atıldığını farkeder evin yeni boyanmış duvarlarına kürekle birkaç kez vurur. sonra çatıya çıkar. çatı karanlıktır. bizim tarafımızdan karpuzcu görülür ancak o karanlığa yeni girdiği için bizi farkedemez. çakmağını çıkarır, nefesler tutulmuştur, çakmağı çakar fakat çakmaz yanmaz, çakmağın kıvılcımı ile bir kaç kez bizim olmadığımız tarafa bakar ve gider.
