yüzsüzlüğün tanımını zor zamanlarda kaçmayı marifet bilen en yakın çevrenizdeki insanlar üzerinden yapabilirsiniz.
herkesin çelişkileri vardır sadece salaklar ve 'ben' merkezciler çelişkilerini her gün gözümüze sokarlar.
yakın çevrenizden bir insanın size yaptığı ama bilmediğiniz bir yanlışı varsa mutlaka alakasız bir zamanda başkaları üzerinden kendini -gizliden- aklamak adına, -dikkatinizden kaçan- bir konuşması vardır.
korkular insanı paranoyak, hırs ise şizofren yapabilir.
çok üzgün veya çok mutluyken girdiğiniz entryler daha güzel olur.
kendine verdiğin sözleri tutabilmek için sürekli tekrar etmen gerekmez bunu yapman inat mekanizmanın çalışmasına neden olabilir.
yalnızlık bazen seçilmiş bir özgürlüktür.
'hiç umudum yok' kelimesinin içinde geçen umut bile yeter yaşamak için.
sorumsuzca okumak cehaleti almaz, sadece cahil olduğunu unutturur.
