Şimdi benim buzdan bir döşekte
Üç büklüm
olmuş zavallı sevdam,
Üşüyorsa ölesiye yalnızlıktan;
...Bil ki senin hep
böyle güvensiz,
Yaşamdan korkar oluşundan.
işte bunun için
sevmiyorum seni.
Şimdi benim bir han avlusunda
Hiç bitmeyecek
umutsuz kavgam,
Soluyorsa başı önde yorgunluktan;
Bil ki senin hep böyle
umarsız,
Yarını göze alamayışından.
