yazılar yazılmıstı sayfalar sayfası adına. son 1 yıl adına kelam donmemiştiki sen sebepsiz yere dile gelene kadar.bir iyi geceleriin bile verdiği mutluluktan fazlası degildi yaşama sebebim. yaşantımdaki tek umudum senin adının bile geçeceği en ufak bir şeyde bulunmakken en içten halinle yine bana geliyorsun . senin adına olan doğrularımı kimse bilmiyor. Sen bile.. içten halinle söylediklerin seni bu denli bana bağlamışken nasıl olurdu başkasıyla mutlu olabilirim. Sen bana "Senden başkasıyla lanet olsun mutlu olamıcam " derken parafı kapatılmamıs bir zaman zarfında huzursuz olacağımı bilemedin. senin adının hayatımda zikredilmediği her gün daha çok endişe duyuyordum canımdan ve o denli cok melodilerle tedavi ediyordum kendimi. Gün boyu yaşamak istemediğim bir dünyada dünyevi işler peşinde koşarken senin mutlu olacağın günlerden çalarak yoruyorum kendimi diye düşünüyordum . mütevazi olan hayatımda eğer mücizevi birşeyler olacaksa senin adına kendime sorduğum sorulara cevap vermen olurdu herhalde. senle beraberken yaptıgımız her boş muhabbet ve geyiğin bile bir boşluk oldugunu bilmekti beni mutlu eden. Sorunlarım vardı insanlar tarafından gözlenen. evet vardı. Sen olmadıgın hergün o sorunlara sıgınıyor ve daha cok yazmak istiyorum ama yazmıyordum. Bir "iyi geceler " mesajın ve güzel bir müzik yetmişti herşeyin yeniden başlamasına. Tıpkı adıma paylaşmış oldugun bir notla başladıgı gibi. Yarın yanına gelmekten başka bir şey geçmiyordu içimden ve umdugunu bulamamak frenliyordu tüm düşüncelerimi. birazdan odama girecek insanın dikkat dagıtmasıyla falan geçecek bir ilham falan değildi adına yazılan kelamlar. Sana söylemediğim tonlarca şeyin en düzensiz şekilde not defterine kaydoluşuydu. Neyseki ben birazadan yine "yumacaktım " gözlerimi ve seni düşünmeden zaman gecirecektim. insanlar uyku düzensizliğimi "delisin "diye nitelendirirken içten içe gülüyor ve "ben uyurken neler kacırıyorum diye merak ediyorum." diyerek savuruyordum. gerek varmıydı beni bu kadar insanlara karşı kılmana.
