gereksiz ama bir o kadarda varolan durumdur.
öğrencilikte daha vahimdir bu durum. sokağın hemen dibindeki bakkal cincırla ahbap olunmuştur, parasız anlarda her şey yazdırılır, hayat güzeldir. para olunca bime felan gidilir, çünkü cincır fena itelemektedir, hesap boru gibi göte kaçmaktadır. işbu sebepten ötürü marketlere gidilmektedir gizli gizli.
ama...
sorun vardır, çünkü cincırla arayı soğutmamak lazımdır, hayat zordur, gün gelir lazım eder hesabı!
eve farklı yollardan gidilir, çözüm güzeldir.
lakin birgün marketten 3-4 poşetle çıkıp eve yaklaşırken ekmek almayı unutmuşuzdur. bir kişi duvarın dibinde saklanmıştır, diğeri çaktırmadan cincıra ekmek almaya gitmiştir.
dönünce sanki gizli bir görevdeymiş gibi sorulmuştur arkadaşa: hallettin mi la?
işte budur bakkal utancının korkuya dönüşmesi.
