Şu ana dek kurban konusu üzerine birçok kelam edildi, birçok şey savunuldu, irdelendi. birkaç kelam da biz edelim.
O halde herkes arkasına yaslansın.
Söz almak isteyenler şehadet parmağını kaldırsın, yeterli.
Kurban meselesi birkaç aç insanı doyurma, fakire-muhtaca yardım etme, etini közleyip balkonda bayram yapma meselesi değil. Hele derisini türk hava yollarına bağışlama, derisinden askere postal yapma, vejeteryan kadınlara kemer ve kürk yapma hiç değildir.
insanlık tarihi boyunca kurban inancı daima görülmüştür.
Bütün inanç sistemlerinde kurban kavramı mevcuttur. Evet, aklınıza hangi inanç geliyorsa gelsin, tümünde kurban inancı da vardır. Bunun sebebi kan konusunda saklıdır.
Kanatmak, kan akıtmak, boğazlamak tarih boyunca yaşayan bir olgu.
Tanrılar ve tanrıçalar için kesilen çocuklar ve bu çocukların kanlarının denize akıtılması, satanistlerin kendi aralarında şeytan için kestikleri, kanattıkları, boğazladıkları insanlar... Bu örnekler çoğaltılabilir.
Kan - kanatmak - boğazlamak meselesi önemli. Psikodinamik yaklaşıma göre insanda bulunan temel eğilimler cinsellik ve saldırganlıktır. Bu iki temel eğilimin dizginlenmesi, terbiye edilmesi veya yatıştırılması için bir iki yol mevcut. Cinselliği dizginlemek, teskin etmek cinselliği yaşamakla gideriliyor. Orgazm meselesi yani.
Peki ya saldırganlık?!
cevap kalın harflerle "kan!"
insanın doğasında bulunan saldırganlığın kelepçelenmesi-susturulması için satanistler aralarından bir kurban seçip kan akıtırlar. Yine aynı şekilde tanrılara ve tanrıçalara öz çocuklar kurban edilir, kanları denize akıtılır, böylece saldırganlık teskin edilirdi, dizginlenirdi.
Buradaki ayrıntı kurban adaylarının çok değerli ve en vazgeçilmez olmalarıydı.
Peki kurban kültürü olmayan veya kalmayan toplumlarda saldırganlığı teskin etmek için dışarıya çıkıp adam doğramak mı gerekiyor? Ya da bazı para babalarının yaptığı gibi bir işkence müzesine üye olup zevk uğruna testere ve matkapla insan doğrayıp etini cınbızla toplamak mı gerekiyor? Hangisi? Hiçbirisi mi? Bilmiyoruz...
Satanizmin ve çocuk kurbanlarının olmadığı toplumlarda artık alternatif olarak kan akıtma dürtüsünü tatmin etmek amacıyla Avrupa ve Amerikanya devletleri kanlı birkaç kültüre imza atmış: boks ve boğa güreşi kültürü. Bundan önce de, Gladyatör filminden hatırlayacağınız üzere, Roma, iyi yetiştirilmiş gladyatörlerini arenalarda aslanlara yem edecek kadar kana susamış insanlarla doluydu. Daha sonra bu katliamlar sözde modernizmle birlikte daha çağdaş görünen ve spor olarak kabul edilen boks maçlarına ve boğa güreşlerine yerini bıraktı.
Bütün bunlar ne içindi peki?
Kana susamış mazoşistlerin, işkencecilerin, satanistlerin kan ihtiyacını karşılamak!
saldırganlığı yatıştırmak, doyurmak, tatmin etmek...
işte bütün bunlara karşı Allah'a verdiği sözden dolayı gözünü kırpmadan sahip olduğu en değerli şeye, yani ismail'e kıymaya, onu boğazlamaya, ondan kan akıtmaya karar veren ibrahim verdiği sözünü tuttu. Ancak bıçak ismail'in boğazını kesmeyince Allah tarafından bir lütuf olarak bunun yerine koç kesilmesi farz olundu. Neden peki? insandaki saldırganlık dürtüsünü tatmin etmek ve gerçeğe ulaşabilmek adına kan akıtmaktı mesele...
Ayrıca söylemek gerekirse cihad kavramının kökeninde de kan vardır ve bunun nihayetinde şehadet mertebesiyle Allah'a ulaşmak sözkonusudur. Sözlerimi bir alıntıyla bitireyim:
--spoiler--
"Bu ibrahim'in dinidir; kana susamış tanrıların, mazoşistlerin ve işkencecilerin değil. insanın mükemmelliğe ulaşmasının, bencillikten ve hayvani arzularından kurtulmasının hikayesidir yaşanan. insanın daha ulvi bir makama ve aşka, ve bilinçli bir insan olarak sorumluluklarını yerine getirmesine engel olacak her şeyden azade olduğu bir iradeye yükselişidir...
Hikaye, bir koçun kurban edilişiyle sona eriyor. Bu, Yüce Allah'ın tarihin en büyük insan trajedisinin sonuna ilişkin dileğidir - birkaç aç insanı doyurmak için bir koç kurban etmek.
Sen de ibrahim gibi kendi ismail'ini getirmelisin Mina'ya. Senin ismail'in kim? Ancak sen bilebilirsin, başkası değil. Belki eşin, işin, yeteneğin, gücün, cinsiyetin, statün vs. Ne olduğunu bilmiyorum, ama ibrahim'in ismail'i sevdiği kadar sevdiğin birşey olmalı. Senin özgürlüğünden çalan, görevlerini yerine getirmeni engelleyen, seni eğlendiren, hakikatı duymaktan ve bilmekten alıkoyan, sorumluluk kabul etmektense meşrulaştırıcı sebepler ürettiren ve seni sadece gelecekte senden gelecek yardım için destekleyen ne varsa; işte bunlar onun işaretlerindendir. Onu arayıp bulmalısın. Eğer Allah'a yaklaşmak istiyorsan, ismail'i Mina'da kurban etmen gerek.
ismail'in yerine geçecek koçu (fidye) sen tespit etme, bırak Allah sana yardım etsin ve bir hediye olarak göndersin. O, koçu ancak bu şekilde kurban olarak kabul eder. Koç ancak ismail'in bedeli olduğunda kurbandır; yalnızca kurban olsun diye koç boğazlamak ise kasaplıktır..."
--spoiler--
