nasrettin hoca misali...
zamanında timurlenk savaşa gitmektedir. hocanın bulunduğu köyün yakınlarında filleriyle beraber mola vereceğini iletir köylülere. köylü çaresiz, ne desinler, varı yoğu koymuşlar ortaya. ama gelgelelim iş bununla sınırlı değil, timurun filleri her gün tarlalara dalıp ne var ne yok yemişler. köylü hocaya durumu anlatınca hep birlikte timurun huzuruna çıkmaya karar vermişler. hoca önde, köylü arkada timurun huzuruna çıkmışlar. hoca başlamış söze: " efendim, köyümüze gelmeniz bizleri çok onurlandırdı, çok memnunuz, lakin filleriniz... <bu esnada hoca arkasındakileri kastederek onları göstermeye döner, ve arkasında kimsenin olmadığını görünce>... bizim köyümüzden uzaktalar, ve çok sıkılmaktalar, sizden ricam serbest bırakında, köylümüz yakından görsün bu hayvanları!"
durum aynen böyle, ey hükümet, daha da bindirin zammı, sizden ricamdır!
bu millete, sizin yandaşlarınıza, 3 kişi bir araya geldimi karı kız muhabbeti yapanlara, dedikodudan başka bir topluluk oluşturamayanlara, aydın olmanın gereklerini yerine getiremeyenlere...
müstehaktır!
