(bkz: bir köpeğin yapabileceği en büyük şerefsizlik)tir.
başıma gelen bir olaydır. eskişehir'de biraz yaşamış, o civarlara gitmiş olanlar bilir. iki eylül caddesinde 6-7 mevcutlu köpek çetesi vardır. sabahları oradan geçmek zorunda olan vatandaşların korkulu rüyasıdır. çünkü uysal değillerdir, saldırırlar.
her erkek yapar bunu. biraz da olsa atıp tutar. yok işte şöyle dövdüm böyle dövdüm, ondan korkmam falan filan. biz de bi attık köpekten korkmayız diye allah belamı versin. kız da ben senin yanında kendimi güvende hissediyorum falan diye gaz verince harbiden korkmadığımı düşündüm. çete bölgesine girdik. tek başına takılan bir çete üyesi var. ama harbiden çete üyesi mafya falan da tatlı bir şeydi. biraz da temiz olsa... neyse yolda giderken yanından geçmek zorundayız. kız tırstı ben ya korkacak ne var ki ayağına yattım yürüdüm. köpek kilitledi bakıp duruyor gözlerini ayırmadan. ben dışımdan gülüyorum ama içimden " korkma oğlum korktuğunu sezerse siker belacığını, korkmuyorum ki" diye sayıklıyorum. o zamanda aklıma bir şarkı geliyor ve mırıldanıyorum " korkmuyorum yine seveceğim aşkkk" diye ne alakaysa. ama yanımda kız var yolda o kadar muhabbet ediyoruz ama o an ikimiz de susmuştuk. anladı korktuğumu sanırım veya aşşağılık psikolojisi.
köpek tam kilitlediği anda, birden "haourv" diye bir ses çıkardı. çete üyelerini yanına mı çağırdı ne yaptı ben orda baya bi korktum açıkçası. o anda mırıldandığım her şey iptal, koşmaya başladım. köpek ben koşuyorum diye sanırım arkamdan koşmaya başladı. direk bir dükkana girdim. "it " girmedi nedense allah'tan. hee kıza ne mi oldu ?
gülme krizinden hastaneye kaldırıldı.
