herr zaman güzel anılan, ah ne güzeldir, ah nasıl da kestane pişirirdik, nasıl ekmek kızartırdık diyerek, nostaljisi yapılan eylem.
ancak her bayram memleketine gelen ve sobalı evde yaşayan bir insan olarak bu söylenenlere "hade lan" dmek isterim.
çünkü:
-sobalı evde sabahları elini bile yorganın altından çıkarmak istemzsin buz keser açıktaki yerler.
-bi oda sıcacıktır ama kapının dışında ayaz vardır. iğrençtir. odalar arası geçişlere hazırlıklı gidersin.
-tuvalete gitmek olayına hiç girmeyelim.
-banyo yapmak işkencedir. artık duş alma eylemi tamamlanıp kurulanmaya geçileceği andan, giyinip sobalı odaya gelene kadarki an arası olabildiğince çok kısa olmalı. (bu rekor bendedir. 93sn ayıptır söylemesi)
-odun kömür taşımak zaten bel fıtığı olmak isteyen insanlara tavsiye edilebilir yegane şeydir.
sonuç: pek güzel değildir, kimi güzelliklerine rağmen.
