karşılıklı sevgiden önce karşılıklı aşk olması ve bu aşkın yoğunluğunun her iki taraf için de oldukça fazla olması durumunda geçersiz olan önermedir. sonra gelen derin sevgi de insanı monotonluğa götürüp mutsuz etmek zorunda değildir. bu iki tarafın önce birbirlerinin özgürlük alanlarına saygı duyması ve birbirini sahiplenmemesi ama yürekten sevmesi durumunda monotonluğu aşıp hayat oyununda eğlenceli bir oyun arkadaşlığına da dönüşebilir. ancak her iki tarafın da bunu istemesi ve emek vermesi gerekir. içten gelen bir istek ile zorunluluk hissetmeden ve her adımında, her başkalaşma anında kendini bırakıp mutlu olmaya izin vererek.
