itiraf ediyorum sabah erken uyanmaktan nefret ediyorum. uyanmamı gerektiren şeylerden de nefret ediyorum. beni uykumun en tatlı yerinde uyandırmaya çalışan insanlardan da nefret ediyorum. uyanıp dışarı çıktığımda yağmur yağıyorsa lanet ediyorum. arabanın teki üstümü ıslattığında ona sövüyorum. gittiğim yerde bana günaydın diyerek gülücük saçan insana ters bakışlar atıyorum *. böyle akşama kadar kıl bi insan oluyorum.
ben böyle bi insan değildim sözlük. çok değiştim çook.
