her şeyin azı da fazlası da kötüdür *
stresin de ne azı ne fazlası iyidir..
çok stres adamı depresyona kadar iter:
bazen toplayıp bavulu kaçmak gelir inasanın içinden,gitmek,kaybolmak..her şeyden uzaklaşmak..her şey üstüne gelir insanın..sıcacık yatağınızdan çıkmak istemezsiniz..tanrım ne zaman biticek benim bu gerginliğim,tedirginliğim dersiniz..uyumak istersiniz..ya da patlayana kadar yemek yemek..dünya sizin omuzlarınızdadır sanki,artık bu yükü taşıyamazsınız,hiçbir şeyin bir anlamı yoktur..
yoğun stresin insanı bu boyuta getirebileceği bir gerçektir.
öte yandan az stres de insanı oblomov yapar.her şeyden kaçıyım,güzel yatağımda uzanıyım,niye geldim ben bu dünyaya(hep çalışmak için mi),ye iç yat mantığı sonunda bir bakarız ki oblomov un hazin sonu bizi bekliyor..
yapılması gereken ortayı bulmaya çalışmaktır.olması gereken orta düzey stres bizi motive edecektir.bütün gün yan gelip yatmamızı engelleyecek,bir yandan da kötü stresin tuzağına düşürmeyecektir..
