Bugündü.
Evet bugün onun doğum günüydü sözlük.
4 aydan beri sesini bile duymamıştım.
Gece aradım 12de doğum gününü kutlamak için.
Kapalıydı telefonu.
Oysa ben kendimi sakinleştirmek için ne kadar uğraşmıştım.
Mesaj çektim.
uyuyup kalmışım derken sabaha karşı o aradı beni.
Doğum gününü kutlayacaktım sadece.
Doğum günün kutlu olsun dememle öyle bir konuşmaya başlamışız ki.
Saatlerce.
O anlattı, ben anlattım.
Ağladık karşılıklı.
Birbirimizi teselli etmeye çalıştık.
Aşığım dedi, aşığım dedim.
Özlediğimizi anlattık.
Bazen o göz yaşları arasında güldük.
Bazen dertleştik.
Bilmediğim, yanlış düşündüğüm çok şey öğrendim.
Ve ilginç bir şekilde emin oldum ki biz hala seviyoruz.
Ve buna rağmen uzun bir süre daha konuşmayacağımıza eminim.
Olmuyormuş sözlük, aşk, sevgi her şeye yetmiyormuş.
Çok sevenler eğer beraber olamıyorlarsa uzak durmalıymışlar.
Bir görürlerse birbirlerini, bir sarılırlarsa koparmak için bir birlerinden çok kan akarmış , çok can acıtırmış ..
