Öcelikle sıradan bir sözlük yazarı için ismi hayatta en kutsal anlamı en kutsal olan 2 kişiden biridir. Babadır. Hayatta olmayanı ve Özlenenidir.
4 eylül 1962 tarihin de Kargıya bağlı Avşar köyünde Resim öğretmeni olan Mansur Ovacıkaşı ve eşi Hanife Ovacıkaşı'nın ikinci çocukları olarak dünyaya geldi. ilk ve orta öğrenimini Kargıda tamamladı. Bir çok erkek çocuğunun aksine çocukluktan gelen çalışma azmine sahipti. Bizlere zaman zaman anlattığına göre henüz lisedeyken kendisi gibi arkadaşlarıyla toplanıp belediyenin işlerini yaparlarmış. Çam dikme, boru döşeme ve küçük yerlerde akla gelebilecek ne varsa. Yaş biraz daha ilerleyince askerlik görevi için önce Diyarbakır'a sonra ise hataya er olarak gitti. 18 ayını tamamlarken aklına yıllar sonra oğlunun da aynı yerde askerlik yapacağını ve daha sonra atanacağı yerde henüz 15 ayını doldurmasına 18 gün kala onun vefat haberini alıp yıkılacağını hiç getirmemiştir kuşkusuz.
Askerlik bittiğinde babasının kendi gibi öğretmen olan arkadaşının kızıyla evlenir. Vaktiyle bu kızla lisede birlikte okumuşlardır. Kızın adı Nurşen. Nurşen de o dönemin sağ sol davalarının içinde küçük bir kazada biraz kayıp bir gençlik geçirmiş ve Olcay gibi üniversiteyi okuyamamıştır. Olcayın ailesi o askerdeyken Nurşeni başka bir çocuğa istemeye gitmiş, cevap alamamış ve sonrasında Nurşeni kendi oğullarına istemeye karar vermişler. 1983'te evlenirler. Olcay istanbul'a gelir, Halk Bankası Kapalı Çarşı şubesinde memur olarak işe başlar. Bu sırada kızı dünyaya gelmiştir ve 3 aylıkken o da annesi ile birlikte istanbul'a yerleşir.
