gercekten tam anlamiyla, ateist olmak aslinda zordur.afedersiniz biraz da got ister. 'ahh ya tanri yoksa bosu bosuna ulaann o kadar cile' diye icinden gecirip de sonra 'en azindan cennette giderim, en azindan kafir olmaktan iyidir lan' seklinde dusunen ikiyuzlulerden kat be kat daha durusttur. bir ateist yillarca cevresinden duydugu ve devamli yuz yuze geldigi, kendisinin varligina yanit olarak buldugu yegane seye yani dine karsi cikar. bundan daha cesur ne olabilir ki.. bir kisi ancak bu zaman ozgurlugu gercek anlamiyla tadabilir. bu hayattan sonraki yasam onu ilgilendirmez. kisi sadece birileri soyledigi icin degil sadece ve sadece kendi soyledigi icin iyi olmayi secer (ya da kotu olmayi), kisiligini sadece kendisi belirler. kisacasi ozgur insanin ta kendisidir ateist. iyi olmayi sirf cennete gitmek icin degil sadece 'iyi olmak' icin secen insan.
