senden bana kalan tek şey o ipiri yemyeşil gözlerin...
nasıl güzel bir kadındın sen. baktığın her yer bakışınla güzelleşirdi...dupduru tenin, güldükçe yüzünde beliren gamzelerin... o kadar güzeldin ki senin için nelerden vazgeçmediler..sonunda bunlardan biriyle evlendin..o çok yakışıklı ve herkese hükmedendi. dedemdi işte.. yıllarca bütün malını mülkünü harcadı senden başka kadınların yolunda.seni sevdi mi?bilinmez..güzeli aldı ya onun için o önemliydi ve isteğine kavuştu,bitti. sen o güzelliğinle öylece yapayalnız kaldın...o gitti,sen kaldın. erken yaşta ölüşün belki de yıllarca çektiğin acılarını bitirdi.ama arkanda kalanlar sensizliğe alışamadı. erkenden gidişine,giderken çektiğin acılara... şimdi anneanne dediğim zaman geride, yapayalnız kalmış yemyeşil ve hüzünlü , her an ağalayacakmış gibi bakan bir çift gözle, upuzun kahverengi sırma saçların gelir aklıma...
cennet olsun yolun...
