bir the smiths şarkısı olup, ses yoğunluğu hep aynı, tatlı, yumuşak ve ince duygulu bir şarkıdır. armonik yürüyüşü aynı aralıklardan oluşuyor bu da şarkıya adapte olmanızı kolaylaştırıyor. ama şarkının en cezbeden tarafı şu olmalı sanırım: şarkının armonikleri. gitar sesleri üretilirken telin veya hava tabakasının titreşimiyle kendiliğinden oluşan sesler, şarkıyı daha da bir hoş kılıyor. zaten smiths böyledir, sözleri ve yorumları da küçümsemiyorum ama müzik altyapıları o kadar kusursuz ve durudur ki, şarkı da olduğu gibi hava titreşimlerini bile duyabilirsiniz.
