evin içinde amaçsızca dolaşmak. ne aradığını, lazım olanın ne olduğunu bilmeden sıfır amaçla buz dolabını açmak. içi ne kadar dolu olursa olsun boş olduğunu iddia edercesine bunu sorun yapmak. sonra "az önce gördüğüm yalan mıydı acaba" dercesine o dolabı tekrar açmak. kapatıp 5 dakika sonra tekrar açmak... aynaya bakmak, yüzünde daha önce fark etmediğin siyah noktayla falan uğraşmak. kitap okuyayım demek bazen, sonra iki cümle okuyup tekrar bırakmak. "çok da dağınık bir adam olmuşum ben" hissiyle odayı toplamaya kalkışmak. maksimum 3 dakika süren bir uğraşın ardından, ondan da sıkılmak. bir arkadaşa mesaj atmak, "nerdesin lan takılalım canım sıkılıyor" tarzında mesela. yahut, bilgisayarı açıp, yapacak bir şey bulamayınca kapatmak. ohoo... uzar gider lan. can sıkıntısı çok beter bir şey. tehlikeli de az biraz. dikkat etmek lazım. adama olmadık kararlar aldırır. hatta bazen en radikal kararlar can sıkıntısı sırasında alınır.
