geç kaldığı yılları islam'ın bütün şartlarını yerine getirerek ve hayatını hak yoluna adayarak geçirmeye karar veren insandır.
affınıza sığınarak belirtmek isterim ki, ben de bu insanlardanım. pişmanlığım allah ile aramda, kendimi huzura erdirmenin yolunu buldum, şu anda dünyanın en mutlu insanıyım.
gece geç uyudum, rüyamda çok enteresan şeyler gördüm, mahallede misket oynarken bir anda etrafımı cuma namazı kılan insanlar sarıyordu ve beni seccadeye dolayıp dağa kaldırıyorlardı. orada kocaman bir meşe ağacı, dibinde ilik gibi bir kadın... neden bilmiyorum,
"allah'ım sen nefsime mukayyet ol." dedim. normalde demezdim, saldırırdım kadına, kamyonu devirirdim. bu sefer öyle olmadı. bir yanda dimdik memeler bir yanda bana uzatılan takke ve seccade. elimi takkeye attım ve seccadeyi yere serdim, namaza durdum
kan ter içerisinde uyandım, hemen koşup tesbih çektim 99 tane, kevser suresini okudum, bir tek onu biliyorum. sonra google'a;
"akşam namazı için gerekli dualar" diye yazıp arattım, çıkan sonuçları aşk ile okudum, 2. tekrara gerek kalmadan hepsi ezberimdeydi. ben ki, istiklal marşının 2. kıt'a sını ezberleyemeyen adam bunları $ıp diye ezberlemiştim allah(c.c)'ıma bin şükürler olsuuuuuuuun.
akşama kadar egzersiz yaptım, alıştırmalar, malum 26 yıllık bir hamlık var üzerimde, açma germe gibi de değil ki namaz işi, resmen sağlıklı bir beden, oynak kıkırdaklar gerektiriyor. sonunda akşam namazı vakti geldi ve dostlarımla namaza durdum. ezanın okunması ile bana bir ağlama vurdu ki sormayın. hüngür güngür, sular seller gibi... aşkımdan ağlıyordum, allahııııııııımmmmmmmmm...
