öyle bir zamana denk geldik ki teknoloji varlıkları internet ve bilgisayar, ps oyunları gün geçtikçe asosyalleştiriyor bizleri. bu çağımızın en büyük hastalığıdır ve gün geçtikçe artıyor. zaten böyle bir dönemde en doğrusu asosyal olmaktır. insanlar gün geçtikçe kötüye gidiyorlar. herkes kurtlar sofrasında hissediyor kendisini pay kapmaının telaşında, iyi insanları parmakla gösterir olduk. elinde iki liralık parayı uzatıp bunla ne olur bakkal amca diyen çocuğa çikolata uzatan bakkal amca kalmadı. biri bir diğerinin açığını gördümü affetmiyor anında giriyor hakkına. böyle bir sosyal hayatta sosyal olmaktansa kendisiyle barışık şekilde oyuğuna çekilip ibadetini edip karmaşadan uzak durmak en doğrusudur. itiraf etmeliyim ki bende ufaktan ufaktan asosyalim. kötü anılar yaşadım. artık zevk vermiyor bana sosyal ilişkiler. batak haldeler. uzak duruyorum sahte ilişkilerden. kendimle barışığım ve birkaç zırva yetiyor bana vakit harcamam için. bunun yanında allah a yönelmek en büyük dostu edinmek en iyisidir. sosyal hayatta bulamayacağınız dosttur size o.
