boşanmak olayındaki en zor aşama bence çevreye dert anlatma aşaması.
boşanırsın, anlaşamazsın, sevdiğin ya da sevdiğini düşündüğün kişinin aslında "o" olmadığını anlarsın, hayal kırıklığı, alışkanlıkları bir anda terketme olayı falan filan hepsi çok zor ama çevreye "şu sebepten dolayı boşandık" ya da "biz boşandık", "artık evli değilim" gibi şeyleri izah etmek çok güç bir süreç bence. milletin ağzı torba değil ki büzesin. her kafadan duyulacak olan "bak ben demedim mi ondan eş olmaz diye", "o zaten bekarken de öyleydi", "ben dememiş miydim?", "aman ne anlar o evlilikten?" gibi süper zeka örneği cümlelere alışmak lazım ne yazık ki. en azından unutulana ve çevre denilen eş-dost-akraba-tanıdık milleti kendine yeni bir dedikodu kurbanı bulana dek. şahsen ben böyle bir tecrübe -boşanmak- edinmedim ama çevremden gözlemlediğim durum ne yazık ki bu.
boşanan insan bu toplumda biraz da cesur olmalı galiba.
