bir sosyalistin hezeyanı.
sistemler konuşulur sistemler tartışılır. her sistemin bir pazarlama aracı vardır, bazıları özgürlüğü pazarlar, bazıları mutluluğu. özgürlüğü pazarlayanlar insanların üstüne karabasan gibi çökerler, toplum içindeki aykırı düşünceleri barındıran beyinleri vucutlarından arındırırlar, insan sistemin kölesidir, sistemler köle ister, kurban ister.
devrimlerini kanla beslerler, kanla büyütürler oysa hiç bir ideoloji insan canından asla daha değerli değildir.
mutluluk pazarlayanlar toplumun bir kesimini, burjuvasını kastedererler, önemserler. burjuva dışında kalanlar fabrikalardaki robotlardır, açlıktan nefesi koka koka çalışan.
hala kavrayamadı ideolojilerin tecavüz ettiği beyinler çözümün sistemlerle değil insanlarla olacağını. sistemlerin insan yetiştirdiğini düşünenler sistem sonrası rusyadaki insan manzaralarına baksınlar...
ne kapitalizm insana insan gözüyle bakar ne sosyalizm. beyninde ideolojilerin sperimleri dolaşırken bu gerçeği zor kavrarsın evlat.
