son yıllarda sıkça rastlanılagelen normal karşılama durumu. abi adam mütevazi kadrosuyla geliyor, beşiktaşa çocuğu koyuyor inönü'de, allah analı-babalı büyütsün inşallah, maçtan sonra bakıyoruz galip takımının elemanlarına futbolcusundan malzemecisine, başkanından teknik patronuna, masöründen çaycısına, bakkalından çırağına, yarrağından küreğine heriflerin öyle ahım şahım bir sevindikleri yok. "la nolucak beşiktaş'a da koyamıycaksak ağız tadıyla, hiç çıkmayalım diğer maçlara, ne var ki bunda, sokup dönüyoruz işte evimize, abartmayın bu kadar" havasında demeçler verip efendi gibi anadolularına dönüyorlar. yukarıda mütevazi kadrolarıyla demişim, sakın yanlış anlaşılmasın küçümsemek için söylemiyorum, yani akıllı transferlerle, çok para saçılmadan kurulmuş dengeli kadro desem daha doğru olacak sanırım. beşiktaş daha çok kucak dansı yapar bu sene, oh iyi güldük lan!
