hatta bir aborjin destanındada bu söz geçer.
destan şöyledir;
kulak verin bu sözlerime prensim!
avrupas adlı meydanda, toplanmıştı kabileler,
ve başladı savaş en kanlı haliyle.
kazananlarda vardı burda yenilenlerde;
kuzeyin oğlu dinamo gözüktü ufuklarda,
votka kokan ağzıyla bağırdı ovalarda
kanlı kılıcını salladı beşiktaş kabilesine
korkudan bacakları titreyen beşiktaş kabilesinin elemanları,
anladılar bu savaşta olmamaları gerektiğini.
kazananlarda vardı bu savaşta, kaybedenlerde;
ama tek ezilen vardı oda beşiktaş kabilesi.
kulak verin bu sözlerime prensim hey,
yas tutar yenik kabileler hey,
hiç takmaz ezik kabileler hey,
denizler kabardığında, güneş solduğunda;
ay bulutlara saklanıp, yıldızlar yandığında,
dağlarda kurtlarla kuzular oynaştığında,
beşiktaş kabilesi yeniden doğacak.
ve yeniden ezilip yokolacak.
çünkü herkes yenilir beşiktaş ezilir.
ama beşiktaş ezildi diye herkes yenilmez.
