yalnız yaşayan insanların gece yarısından sonra oynamaması gereken oyun. oyun gerçekten güzel o yüzden heves ediyorum oynayayım diye hatta az önce açtım oynadım ama bir 15-20 dakika sonra save station gelse de kurtulsam şundan diye aranmaya başladım. zaten karanlık ve sessiz bir ortamda ilerliyoruz arada bir çocuk sesleri arada bir gülme sesleri geliyor neyse diyorum sonra birden bir necromorph çıkıyor tüylerim diken diken öldürmeye çalışıyorum. asansör de bile olsam şöyle bir etrafıma bakıyorum gelen giden var mı diye oyunda arada böyle etrafa bakarken kendi gölgemi görüyorum tırsıyorum. paranoyak olucam biraz daha oynarsam. neyse özet geçmek gerekirse ; eziyet gibi ama güzel oyun.
bak şimdi böyle yazınca canım istedi oynamak bir gireyim bakalım ne kadar dayanıcam.
