kritikti hatıra defteri. zaten erkek adamsın ne işin var hatıra defteri tarzı baskılara maruz kalırken, bir taraftan da acaba şu sevgili arkadaşıma versem ne yazar, bakalım o da beni o kadar seviyor mu, şu kıza versem anlar mı ondan hoşlandığı mı, ya kötü bir şey yazarsa, ya kısa yazarsa diye kangren edici, mide ağrıtıcı hislere gark ederdi insanı. statü farkı yaratırdı arkadaşlar arasında. kimin ne kadar yazdığı ve ne yazdığı merak konusu olurdu.
Bir keresinde kızın birinin hatıra defterini uçurup, sınıfın ortasında okumuştum da çok ağlamıştı kız. yazık lan.