kurgu o kadar başarılıdır ki bu filmde seyirci bir yere kadar hangi taraf iyi hangi taraf kötü anlayamaz.bir yere kadar kötü olarak sanılanın aslında polis oldugu, iyi gibi sanılanın da aslında zevk ve para için insani değerleri hiçe sayan burjuvalar oldugu anlaşılır.film bu anlamda aslında sıradan bi sinema seyirsinin anlamayacagı pis de bir eleştiri içerir.aynı zamanda psikolojik ögeler filme o denli iyi yansıtılmıştır ki koltuga yapışıp kalır insan.filmin sonu da sanılanın aksine gayet vurucu ve iyi sondur.alışılmış kalıpların aksine gayet neo-realist bir anlayışla yansıtılmıştır.
