atlı karınca 'sını henüz izlemediğim ilk filmi başka dilde aşk 'la ses getirmiş yönetmen. ilk filmini genel olarak başarılı bulmama rağmen sinemasına dair az biraz sıkıntı yaratabilecek birkaç nokta görmekteyim. başka dilde aşk, görünürde iyi bir film olduğunun mesajını verirken alttan alta bazı handikaplar taşıyordu. sanki ortalama seyirciyi tavlayacak hareketler filmin iletişimsizlik temalı ana fikrini bile bastırıyordu. lakin film genel olarak dengeyi sağlamayı başarmıştı. fakat o ince çizgiye duygusallık doz aşımıyla yaklaştığını fakat sulandırmaya girip çıkmadan filmini bitirdiği kanısı oluşmuştu bende. sanki biraz fazla ağdalı ve süslüydü film. biraz ortalama seyirciyi de tavlama kriterini sunuyordu layıkıyla. işte bu kısım ister istemez çağan ırmak sinemasını anımsatmakta. babam ve oğlum veya ıssız adam tavrı yok değil yani. duygusallık ve romantizmi ikisi bir arada şekilde yoğun olarak kullanım bana biraz çağan ırmak sinemasına benzer geldi. tabi yorum yapabilmek için kuşkusuz çok erken.
hali hazırda izlenmeyi bekleyen atlı karınca'da, ensest gibi evrensel bir olgunun masaya yatırılmış olması bu genç ve yetenekli yönetmene dair acele fikir beyan etmemem gerektiğini mırıldanıyor bana.
atlı karınca'yı da izleyince ona dair fikrimin netleşeceğini zannetmekteyim.
