mutluluğu yanlış yerlerde, zirvelerde arayan yazar.
unutma seni ailen bir çocukları olsun diye dünyaya getirdi. çamurun dibindeki parlaklığa, dağın tepesindeki baykuş yuvalarına dalasın diye değil.
gerçi bilemezdi annen dünyanın sonunu doğurduğunu ve sırf can sıkıntısından jazz plaklarıyla şahdamarın üzerinde slalomlar yapabilecek bir çocuk olacağını. sırf yalnızsın bir benzerin yok diye altı milyar insanı uzaya gönderip her iki yarımkürenin sahibi olmayı planladığını da bilemezdi sana her sabah koşarak süt alan baban.
unutma!
sen bir hiçsin!
