akıllı olan dine inanmaz, dine inanmak zeka ile orantılıdır,
gibi argümanları olan ateisttir.
mütemadiyen deist biri olarak dine inanamanın akıl ile bir alakası olmadığını söyleyebilirim.
insanoğlu çok fazla yol katetti. çok gelişti. ve bu insanoğlunun gelişimine katkı yapan bir çok bilim adamı bir dine inanıyordu. zaten günümüzde de ilahiyat pprofesörleri yok mu?
yani ne imiş;
dine inanmanın bir zeka göstergesi veya zeka düşüklüğünün göstergesi değilmiş.
hatırlarsanız bir zamanlar çevirmeli ev telefonları vardı. artık yok, çünkü ihtiyaç yok. daha modernleri çıktı.
işte tanrı inancı da böyle.
insan tanrıyı mütemadiyen zorda kaldığında, sıkıştığında anar, hatırlar. ancak bir kurum-bu ancak devlet olabilir- vatandaşına tanrıdan isteyeceği her şeyi verebilirse insanlarda tanrısını unutur. zaten tarihte bunu uygulayıp ateizmi devlet dini benimsemiş devletler vardı. **
modern çağlarda ateizm veya dine inanmamanın oranı da işte bu yüzden arttı. insanlar tanrıya ihtiyaç duymuyor. tanrıya yalvaracağına bilimle teknikle işini hallediyor ve bir süre sonra tanrısını unutuyor, sonra da inanmıyor. bütün sebeb bu.
