sınırlı akılla anlamlandırılamayacak kadar derin anlamları olan sebebler silsilesidir.
maddesel akılla zaman ve mekan hapishanesinin kapılarını aralamadan niyet de, gaye de anlaşılamaz.
ezel ve ebed kavramlarının anlamlarını bilen insan, başı ve sonu olmayan bir ve tek mutlak varlığın, varetme gayesini de ne başta ne de sonda aramaması gerektiğini idrak eder.
idrak edilmesi gereken tek ve sonsuz olan mutlaklığıyla varlığından sonsuz ve sınırsız bir varlık zerresini insana hediye ettiğidir.
varolmanın dayanılmaz hafifliğine, sadece varolmanın kısır döngüsünde iman eden insan, yaratılmışların en nankörü olmaya aday olur.
yokolmamak için yokeden tarafınızla mı yaratıcınızın hediyesi olan varlığınıza isyan edersiniz?
varolmaktan bu kadar haz alan ama varedicisinden de bu kadar bihaber olan başka bir varlık var mıdır?
bu kadar tutarsızken, kendi sorularına ve cevaplarına bir anlam veremezken, yaradanı sorgulamak neden?
kendini keşfedememiş bir varlığın yaratıcısını keşfetmesi, ona minnet duyması, onunla hasbıhal etmesi zaten beklenemez.
kendinize haksızlık etmekten vazgeçin ve yaradanı sorgulamaktan vazgeçip, önce onun varlığının en küçük zerresi olan varlığınıza bir anlam, bir cevap, bir samimiyet kazandırın.
gerçekten varlığının hakkını vermeye başlamış insan zaten sorularına kolayca cevaplar bulabildiğini görecektir.
