öyle bir zamanda çıktın ki karşıma, yalnızlığın içinde
yaşayan bana ışık oldun..seni görmeden sevdim.
sesini duydum şiir yazdım sesine..
konuştuk saatlerce imkânsız olabilecek birlikteliği
bilmemize rağmen.
kopamadık birbirimizden.
hayaller kurduk, çaresizlikleri düşündük, arada bir tartıştık,
küstük konuşmadık.
dayanamadık bu küskünlüğe özürler diledik barıştık..
beraber şarkılar söyledik.
"sensizlik haram bana, gücüm yok yalnızlığa"
şiirler yazdım sana, mutlu mutsuz günlerimiz'de.
huzur verdin bana tatlı sesinle.
huzursuz yaptın beni sinirli halinle.
acıtırım dedin acıttın, silerim dedin sildin.
buna rağmen sen bana mutluluk getiren sevgiliydin..
seni bir kez olsun görmeden ölürsem gözlerim açık gider,
yaşamımın son deminde yüreğimde ki bütün umutlarım biter.
