birincisi, - özellikle ohal bölgesindeki - askerliği, sivil mantığıyla anlamaya çalışmak başlı başına bir hatadır. askeriyede mantık aranmaz diye klişe bir laf vardır. askeriyenin mantığı olmaz olur mu? elbette vardır ama kendine özeldir.
ikincisi, doğuda, kelle koltukta askerlik yapan birinin, sizlerin, sıcacık koltuklara koyduğunuz ılık götlerinizden çıkardıklarınız ahkamları dinlemesini beklemeyin. çünkü o, pkklı orospu çocuklarıyla mücadele etmekle meşgul. bizim gibi 15 ay kalıp gelmiyorlar. askerlik onların hayatları. bu adamların psikolojisinin çok düzgün olmasını kimse beklemesin. polyannacılıktan öteye gitmez. gidin orada çok değil 1 sene geçirin ondan sonra tekrar verin demecinizi. bakalım bu söylediklerinin yüzde kaçını tekrarlayacaksınız.
üçüncüsü, atışı yapan yüzbaşı, asker öldürmeyi isteseydi emin olun rahat rahat kafasından vururdu. birilerinin "domalarak" yaptığını söylediği zor atışın neticesini de hedef tahtasında gördünüz hepiniz. bu da atışı yapanın ne yaptığını bildiğini gösterir. o adam sirk soytarısı değil özel eğitim almış subaydır. o atıştan önce bazıları korkmuş olabilir ama şuna emin olun ki bu atış onlara özgüven, cesaret ve moral aşılamıştır.
dördüncüsü, dilden dile yayılmış eğitim zaiyatı yazılması efsanesinin tüm tsk'ya mal edilmesi apayrı bir hatadır. git böylesi münferit bir hareketten adam öldür bak nasıl götünden kan alıyorlar adamın. ben, bir askeri, kendi dikkatsizliği neticesinde kaşı açıldı diye tüm bölüğünün önünde tabur komutanından tekme tokat dayak yiyen bölük komutanı yüzbaşı gördüm. bilmem anlatabiliyor muyum?
beşincisi, hemen her olayda tsk'nin üzerine gidip sindirme politikası izleyenlerin gazına gelmeyin. kendi yedikleri boklar görünmesin diye sürekli gündem değiştirmekte oldukça ustalar.
sahi, sorsanıza kendilerine, domuz bağıyla adam öldüren katilleri yakalayabildiler mi?
