Tuncay-bana mutluluğun resmini yapmanı istiyorum.
Osman-Tamam abi ayıp ettin hemen yapayım.
iki bişey karalar ve durur birden
Tuncay-ne oldu niye çizmiyorsun?
Osman-abi formülünü biliyorum ama değişkenlere değer veremiyorum.karar veremedim kimin anne kimin baba olacağına.
Tuncay-bi bok anlamdım.Ne annesi ne babası?Onlar ne geziyorlar bu resimde?ayrıca ne formlü resim de yaw?
Osman-Abi dur kımıldama.sabit dur.
Tuncay-niye beni şisman çizdin hem ayrıca niye kendini çizdin?
Osman-abi işte mutluluğun formülünden gittim.Mutluluğun formülü çok açık bir sen bir ben bir de bebek
tuncay-bööööööö.Peki bebek nerde?
Osman-Sey işte...hmmm ..şey senin içinde...
Tuncay-Göt gibi olmuş.
