düştüm bir ıssız adaya... ve ortamdaki ağaçlara bakıyorum da binlerce göz ve deri. her dalda her yerde bukalemunlar..bunca canlı organizmanın arasında kendini kolaycılığa korkaklığa ve ağaç şartlarına uyarlayan milyonlarca can verilmiş bukelamun var. bunlar kendilerine çoğunluk derken onlardan yerlere dökülmüş vicdan kırıntılarını bir bir topluyorum ben..pes yahu, şimdiye kadar ben akp'liyim diyen çıkmadı. çok mu şey istiyorum. nedir sizi rahatsız eden?
bukelamun dolu bir adada, yanıma herhangi 3 şey alarak bile sıradanlığın ve farklılığın kendiliğinden oluştuğu bir havayla, yanıma aldığım o herhangi cansız 3 nesneyle, (olta, çakı, balta) ile bariz farklılığımın ortaya çıkması gün gibi aşikar. şimdi, sen akp'li söyle bana: vicdan kalıntılarında kah oraya kah buraya savrulmuş ve kendini kaybetmiş bir insanın dramıyla ortalıklarda gezerken, sen bana sakın din ve vicdandan bahsetme. patlamış ampülün titreyen telleri gibi olan vicdanını da al git n'olur. geldikleri gibi giderler.
