Cümler olarak mazide kalsa da zihniyet olarak medeniyetin ve hatta insanlığın sonuna kadar kalacak bi yapıdır. günümüz de bu yapı da (heleki belli bi yaştan sonra) bi açılma yöntemi kullanmak hoş karşılanmayacağı gibi olası olumsuz tepkinin daha yıkıcı olmasına yol açabilir vel hasıl kelâm bi çok kişisinin söylediği ve sandığı gibi iki insan biribrinden hoşlanıyosa bu tarz cümlelere gerek yoktur lafı gerçek bi geyiktir. ismi konulana kadar çok güzel olan ilişkilerimin ismini koyalım artık 8 aydır mal gibi dolanıyoruz gidip geliyoruz biz neyiz dendikten sonra bittiğini bi kaç defa yaşayarak öğrendim. ilk seferinde kızla okulun sonlarında başlayan kıvılcımların sürekli konuşma ve kız tarafından sürekli mesaj çekilmesiyle ilerlemek suretiyle aylarca sürdüğü ve heryere birlikte gidildiği yaz bitip okul başladığında bütün okulun bizi sevgili sanmasına rağmen aramızdaki mevzunun henüz bi ismi olmayışından gelen bi gerginlik ara ara hissedilmesine rağmen gayet mutlu olunan bi dönemin ardından. Özellikle sevgili olduğunu herkese yakın zamanda ilân etmiş kıl tiplerin yanında. kızın sersem sınıf arkadaşlarına durumu anlatması neticesinde gelip bana biz neyiz böyle demesinden sonra bu minval de bi teklif beklediğini anlamam ve durumun o andan çok daha ileride olduğunu ve zaten bu tarz bi giriş cümlesinin anlamsız olduğunu uzun uzadıya izah etmeme rağmen önce ikna olmuş sonrasındaysa muhtemelen aldığı gazlarla teklif diye direten bi kızı karşımda bulunca uzun zaman susuturacak romantik ve okkalı bi teklif yapayım diyerek ebedi aşkıma yazmış olduğum bi şiirin bi kaç dizesiyle bi teklifte bulundum. önce mest olmuş sonra sıkılmış bi tavırla gelince bu anlamsız teklif olayına lanet olsun dedim. ve o an anladım ki teklif yapılana kadar herşey çok güzeldir ama resmi değildir. iş resmiyete dökülünce bi anda eksen değişir. benzer bi durum daha sonra tekrar başıma geldi o zaman bi arkadaş grubu içerisinde bi yakınlaşma ve ardından uzun zaman flört etmeler gene kızın mesaj atması(ben mesaj çekmekten ve okumaktan nefret ettiğim için cevap yazmam) eve gelip gitmesi derken yaz sonuna doğru en yakın arkadaşını biz neyiz diye sormak üzere yanıma göndermesi gene sonun başlangıcı olduğunu açıkca gösterdi bana. bir kez daha mecburi teklif olayına girmem gerektiğinden bu kez sokarım romantikliğine bari o özel şiirleri kirletmeyeyim diyerek daha sıradan bi teklifle gidince aa çağdaş çok şaşırdım ben sana hiç o gözle bakmamıştım diyerek beni dumur etmiş bsg ya diyerek ortamı terketmeme vesile olmuştur. Bi kaç ay sonra facebook'ta beni ekleyip onun pek bi candan benimse ne konuşuyo bu hala şeklinde sürdürdüğüm kısa bi muhabbetin ardından onun benimle çıkarmısın sorusuna ikinci kez bsg ya diyerek cevap vermem bu çıkma yapısından iyice tiksinmeme neden oldu...
