1988 yılında müzikal hayatlarına başlayan şu ana kadar büyük britanya'dan çıkan en iyi müzik grubu. şüphesiz ki bir kaç sene içinde de dünyanın en iyi grubu olacak.*
ilk senelerinde müzik yapımcıların pek de gözüne giremese de 1993 yılına daha gelmeden çıkardıkları creep single ı ile bir anda tutulmuşlardır. 90 lara kadar 4 kişi olan grup daha sonra jonny grenwood un da katılması ile güçlenmiştir. ancak güçlendiklerini anladıkları nokta, ki kanımca, pablo honey albümü ile değil bu albümden 7 sene sonra 6 aylık arayla gelen kid a ve amnesiac albümleri ile olmuştur. çünkü jonny greenwood un eşsiz müzikal aletleri kullanabilme yeteneği** ile thom yorke un inanılmaz dehası bir araya gelince o seneki grammy ödülleri nde de grup inanılmaz bir başarıya ulaşmıştır.
90 larda jonny nin grup a girme hikayesi ise şöledir;
jonny abisinin bass gitaristliğini yaptığı radiohead * isimli grupta çalmak ister. ancak thom yorke buna karşı çıkmaktadır. jonny ise sürekli abisi colin acılığı i thom a mesaj yollar ancak thom bir türlü kabul etmez. en sonunda jonny grubun çalıştığı stüdyo nun önünde yatıp kalkmaya aşlar. bunu gören thom da sonunda ikna olur. ne kadar doğru karar verdiğini anlaması da uzun sürmez.
grubun asıl başarısı ise 1997 yılında yaptıkları ok computer albümünden gelir. kasvet tabakasının başladığı asıl an işte bu andır. bundan sonraki albüm içinse grup bir stüdyo ya kapanır. enstrümanların başına oturdukları anda şarkıları oluşturmaya başlarlar. thom yorke un bir nevi iç dünyası yansır şarkılara. öncelikle kid a çıkar piyasaya. grup bu albüm için hiçbir reklam hazırlığı yapmaz. albümden hiçbir official video klip çıkmamıştır. ancak albüm 2000 yılında çıktıktan sonra sadece amerikada 1 haftada 250.000 satar. bir çok radiohead fanını şaşırtan bir albümdür. zira albümde gitar rifflerinden sololardan eser yoktur. sadece elektronik, bazı aletlerden çıkarılmış sesler ve thom yorke un sanki acı çekermiş gibi söylediği şarkılar vardır.
2001 yılında çıkan amnesiac ise kid a dan hoşlanmış ve onun hüzünlü havasından tahrik olmuş insanlar için bir nevi orgazm dır. thom yorke un söylediğine göre kid a yapılırken yapılmıştır bu şarkılar. kid a için seçilmiş olanların dışında kalanlardır.
bu albümdeki pyramid song ise belki de radiohead in yatığı en iyi şarkılardan biridir.
sonrasında grup yeniden içinde bol bol gitar ve bass riffleri olan şarkılar yapmaya yönelirler. 2003 yılındaki hail to the thief deki tek umut dolu şarkı thom yorke un oğlu noah a yazdığı sail to the moon olsa da müzikal anlamda şarkılar iç karartmaz. bol bol tony blair a sitem vardır. hafiften laf sokuşturmalar vardır.
ve biz radiohead hayranları olaraktan 2003 ten beridir yeni radiohead alümünü beklemekteyiz. ufukta ne var görünmüyor şimdilik. belki yeni bir the bends belki yeni bir amnesiac. ancak radiohead türünün belki de tek örneği. tarif edilemeyen bir müzik. sürekli değişkenlik. yerinde duramamazlık.
benim içinse dünya üzerinde canlı görmek, konserine gidebilmek , bağıra bağıra let down u sölemek, zıplaya zıplaya idioteque e eşlik etmek ve ağlayarak pyramid song un nakaratını söylemek için herşeyimi verebileceğim bir grup. hiç çekinmeden. rüyalarımda konserlerinde olduğumu gördüğümde bile uyandığımda yüzümde mutluluk oluyor. heyecanlanıyorum çok fazla. içim ısınıyor. açıyorum let down ı. zamanın nasıl geçtiğini umursamadan you know you know were you are with diye bağırıyorum. seviyorum. çok hem de. köpekler gibi.
