üsküdar ın en köklü lokantalarından birisidir.
çocukluğum onların yemeklerini yemekle geçmiştir. mutfağın önüne gider, yemeklere bir göz gezdirirsin. ahçıbaşlarına, neyin ne olduğunu sorarsın. bıkıp, usanmadan her sorana anlatırlar.
kararını verip, masana geçer, baş garsona siparişini verirsin. koca porsiyonlar önüne gelir. çatlayana kadar yersin. üstüne, tekrar kalkar, bu sefer de girişe yakın bulunan tatlı bölümünün önüne geçersin. onlarca çeşit tatlıya, ağzın sulana sulana bakarsın. "tel kadayıf mı yesem, ekmek kadayıfı mı yesem, ayva tatlısı mı yesem... ne yesem ulan" diye diye, sonunda birinde karar kılabilirsin. masana geçer, gene isteğini başgarsona iletirsin. tatlını getirirler, afiyetle yersin bunu da. peki... bitti mi şimdi? hayır. daha türk kahvesi içeceğiz. hemen bir türk kahvesi istenir. çok orijinal bir ocak bulunur yemek salonun içinde. usta sana en kallavisinden bir kahve yapar, kahve komasına girersin...
artık her şey tamamdır. orada yapman gereken ne varsa yapmışsındır. artık kalkabilirsin... o da ne!? kalkamıyor musun? tüh pardon yaa, başta söylemem gerekirdi değil mi? neyse, ilk olduğu için olur arada...
tarihi dokusu çok bozulmamış, modernize edilmemiş mekanıyla, işte böyle bir lokantadır.
