Ricardo'nun kapitalizmi üretim bakış açısından A. Smith'in tilmizi olarak kendisi tanıttığı, ama Smith'in yanlışlarını da düzelterek ilerlettiği kapitalizm ekonomi tarzında piyasadaki ilişkilerin sınıf farklılıklarından dolayı kaynaklandığı, bu sistemin sınıf çatışmalarını da beraberinde getirdiğini savunur. O na göre piyasada hareketliliğin temel nedeni kapitalistlerin kar etme güdüsüyle piyasaya yön vermesidir. Buna karşılık da sistemdeki diğer sınıfların(toprak sahipleri ve emek sahipleri) sistemde daha fazla rant ve ücret elde etmek istemeleri sistemdeki çatışmayı beraberinde getirir.
Ricardo'ya karşı en önemli atak ise Bastiat ve J. B. Say tarafından gelmiştir.
Bastiat, kapitalizmin sınıf farklılıklarından doğan bir çatışma sistemi değil, tam tersine uyum sistemi olduğunu savunur. Şöyle ki, Say'e göre tüm bu 3 farklı sınıf tek bir amaç için bir araya gelir, her farklı sınıfın üyeleri, günün sonunda elde edecekleri toplam faydaya yada marjinal faydaya göre sisteme girerler veya girmezler, bu bakımdan kapitalizm çatışma değil, toplumsal uyumu simgeler. Bastiat da bu uyumun piyada gerçekleşen karşılıklı mübadelenin sonucu olduğunu savunur. O na göre, piyasada kapitalist sermayesini, toprak sahibi toprağını, işçi ise emeğini mübadele eder, değer piyasadaki mübadele sırasında ortaya çıkar ve bütün bireyler bu mübadeleye girmede veya çıkmada özgürdürler. bu aslında toplumsal uyumun göstergesidir Say ve Bastiat'a göre.
