Allah'a en çok inanan, Allah'ın en sevgilisi Hz. Muhammed (s.a.v) Efendimiz'e bakalım şimdi de.
- Doğmadan babası vefat etti.
- Babasının kabrini ziyaret edip geri dönerken yolda annesi vefat etti.
- Himayesine girdiği dedesi vefat etti.
- Daha sonra Ebû Talib'in yanında kaldı. Peygamberlik geldi. Çok sevdiği amcası davasına inanmadı. Ölürken de Efendimiz'e şehadet getirmedi. (ki bunun bir Peygamber için ne kadar büyük bir acı olduğunu takdir edersiniz.)
- Peygamberlikten itibaren 8 yıl boyunca O'na (s.a.v) yalnızca 40'a yakın kişi inandı. Buna karşılık Mekke'de neredeyse herkes kendisine karşı çıktı. Bunlar arasında diğer amcası da vardı. inananlara fiziki ve psikolojik işkenceler yapıldı. Bunun da bir peygamber için ne demek olduğunu düşünmek gerekir.
- Müslümanlar belirli bir alanda bırakılarak boykota maruz bırakıldı. Bu boykotta müslümanlar aç ve mahpus bırakıldı.
- Boykottan sonra kendisini çok seven ve getirdiği davası uğruna servetini harcayan hayat arkadaşı Hz. Hatice (r.a.) ahirete irtihal etti. Amcası Ebû Talib'in vefatı da bu sıralara denk geldi.
- Oğlu Kasım ve Abdullah vefat etti.Zaten Efendimiz (s.a.v) Hz. Fatıma hariç bütün evlatlarının ölümünü görmüştü. Evlat acısının da en büyüğünü görmüştü.
- Vatanı Mekke'den çıkmak zorunda bırakıldı. Kendisine inananlarla birlikte sıfırdan bir hayat kurmak üzere Medine'ye gitmek zorunda bırakıldı.
- Bedir, Uhud, Hendek savaşlarında yaralandı, çok sevdiği ve desteğini gördüğü amcası Hz. Hamza'nın ölümünü gördü.
- Taif'e insanları doğru yola çağırmak için gitti. Karşılığında taşlanmaya tabii tutuldu.
Müslümanlığın temsilcisi Efendimiz (s.a.v) bu kadar çile çekmişken, müslümanın çile çekmeyeceğini de kim söyledi? Bu dünya müslüman için zindandır. Müslümanın hedefi ahirettir.
