neyzen teyfik in şiirinden araklanarak oluşturulmuş cümlecik.
bu tarz cümleler kurmak, kişinin kompleksini ortaya koyar.kendi kişisel gelişimini sürekli olarak başka birine endeksleyen kişi, "muhtaç" yaşar.bu bir kişilik problemidir ve ülke insanında yaygındır.
ne atatürk ne fatih ne isa ne muhammed...kimse kimsenin efendisi olamaz.ilkel zamanlar ve despotik kurumsallaşmalar dışında tabi ki.
bu duruma sevgili ilişkileri de örnek gösterilebilir."sen olmazsan yaşayamam", "sensiz ben bir hiçim" vb yaklaşımlar kişinin kendini geliştiremediğinin ve karakter sahibi olamadığının göstergesidir.bu "muhtaç" tutum, eksik insan tutumudur.
