bu sözü genelde o acımasızlığı bizzat hiç yaşamayanlar, film gibi dışardan izleyenler söyler. zaten hayatın acımasızlığını gerçekten yaşayan insanın ya nasihat vermeye hali olmaz bilir ki nasihat genç bünyelere gereksiz laf kalabalığıdır, ya da o hayatın acımasızlığı altında ezilen duyarlı insan filozof olur,sadece gençlere değil tüm insanlığa seslenir özellikle de o acımasızlığı yaratan güçlere bilgece seslenir ve her sözüyle acımasızlıklarını haykırır...
