bu durum, eski mısır efsanelerindeki sfenks'e yüklenen esas anlamdır. o hem aslan, hem insan, hem kartal, hem de boğaydı. sfenks'e mısırlılar şesp anh (yaşayan suret) derlerdi. ama yunanlılar onu "sfenks" (boğazlayan) olarak kabul ettiler. masal halinde azrail'e denk bir konum kazandı. "yolcuların yoluna çıkıp onlara bazı sorular soran ve bilemediklerinde boğazlayan". efsaneye göre, bir tek oidipus biliyor soruyu ve masal diliyle "ölümü ölüdürüyor."
kızılderili efsanelerinde geçen, gökkubbenin dört ip ile ayakta durması esprisi de bu dört büyük meleğe aittir. çünkü onlar "arşı taşıyan dört melek"tir.
