birçok yalan yaşadım. bazen astronot oldum zıplamaya çocuk yaşta başladım, bazen de zeki ama anlaşılamayan çocuğu oynadım okul koridorlarında. biraz daha büyüyünce... hiçbir zaman kimlik arayışında olmadım. her hareketimin bir amacı vardı. hayatın bana sunacaklarına karşı yapılan bir stratejiden ibaretti tüm bunlar. her karakterden birşeyler kapmak, onları düşünmek, onlar gibi düşünmek ama asla onlar gibi olmak değil. asla onlara özenip kararlar vermek, bu kararları vermeden ayna karşısına geçip saatlerce rol kesmek değil. sadece ama sadece hayattan beklemediğim bir tokat yememek için. kontrolümün dışında gelişmelere sebebiyet vermemek için. günü geldiğinde ''elveda'' diyip tüm gerçekleri, aşkları, sevenleri arkamda bırakabilmek için.
hadi.. bir oyun daha başlasın ve rollerimizi keselim. ama şimdi sıra sizin..
