uzay artık yeni evimiz. 120 yıl kadar önce keşfedilen muz kabuğundan enerji üretimi çok başarılı sonuçlar verdi. muhteşem hızlara ulaşılabiliyor, bir muz misali ışınlanabiliyoruz. fakat farklı gezegenlere gidebilmemiz tek başına yeterli değildi tabi ki. önemli olan gidilen gezegenlerde insan yaşamı için gerekli atmosferi oluşturabilmekti ki bunu da yine muzun gizemli bir başka özelliğine borçluyuz. kim derdi ki muzla beslenen yurdum maymununun kırmızı kıçı aracılığıyla salınan gazların muhteşem bir atmosfer oluşturma özelliği olduğunu.
evet, artık uzay insanıyız. insanlara muhitleri sorulduğunda gezegen isimleri veriyorlar. mesela ben jüpiterin neogritma köyündenim. burası harika bir yerleşkedir. çilek kırmızısı ırmakları, kriterler boyunca uzanan mosmor ormanları ve o ağaçların arasında gizlenmiş, taş çatlasın iki milyon nüfusu bulunan küçük köyler. üstelik ana ocağı dünyaya da yakın. bu sayede sürekli dünyaya giderek tarihi araştırmalar yapabiliyorum. dünyadan günümüze kalan pek çok tarih eser var. mesela piramitler; zannediyorum ms 2000 lerde yapılmış. o günlerde yaşanan teknoloji düzeyi ile çok fazla bağdaşıyor. zaten 2000'li yıllardan bize kalan da başka pek birşey yok.
ulaşımda belkide son noktadayız. artık daha ileriye gidilemez gibi görülüyor. doğan görünümlü şahinlerimizle gezegenler arası yolculuklar çok kısa ve güvenli. üstelik parçası da ucuz. daha büyük aileler kartal kullanıyorlar. ben de belki bir gün çocuklarım olduğunda alırım bunlardan. kim bilir...
sahip olduğumuz bu teknolojiyi gelecekte küçümseyecek olan sen. bu yazıları dünya gezegenindeki bir mağara duvarına yazıyorum ki, belki bu medeniyet bir şekilde sona erer ve hiç bir kaynağımız size ulaşamaz. ve biliyorum ki dağlar hiç bir zaman yok olmaz. oku ve unutma; geçmişi aşağılama. gelcek senden hep bir adım ileride olacak.
