beyaz mantolu adam, unutulan, korkuyu beklerken, bir mektup, ne evet ne hayır, tahta at, babama mektup, demiryolu hikayecileri adında sekiz adet hikayeyi içinde barındıran Oğuz atay kitabı.
Beyaz Mantolu adam'da değişik bir adam anlatılıyor. Konuşmuyor, beyaz bir kadın mantosu giyiyor ve ilginç şeyler yaşıyor ardından. Sonu hüzünlü pek hüzünlü...
Unutulan'ı okurken tüyleriniz diken diken oluyor. Çatı katına çıkıyor ardından eski sevgilisinin cesedi orda. Okuduktan sonra uzun bir süre aklınızdan çıkmıyor "seni çok mu yalnız bıraktım sevgilim?"
Korkuyu Beklerken'de korkak bir adam var. Bir gün bir mektup buluyor evinde. Gizli mezhepten gelmiş güya. mektubu anlamak için uğraşıyor ardından mektup da denileni yapıyor. bir süre sonra evini yakmaya karar veriyor yerlere gazeteleri seriyor. Meğer gizli mezhep sadece milletle dalga geçiyormuş. neyse bu adam daha sonra evlenmeye karar verir. bir akrabası vardır ona söyler. Bir kız bulurlar ama olmaz. etraftaki sevgilileri kıskanan bu adam kensine yapılanı diğer sevgililere yapar daha sonra da gider kendini ihbar eder.*
Mektup'ta ihtiyar bir sevgili akılda kalıyor. "Ebedi aşk nedir? ikimizin de 'yapacak hiçbir şeyi olmamak'tan başka ortak öelliklerimizin bulunması mıdır?"
Ne evet ne hayır güldüyor pek çok yerinde. inanılmaz bir eser. Bir tip gazeteye bir mektup yazar. aşıktır ama fazla aşık.
Aşk da değil esasen sanki takıntı olmuş. Anlatım bozukluğu yapamayan öğrenciler için de birebir.
Tahta at Çanakkale'yle ilgili tabii. O koca atın ne anlama geldiği hakkında pek bi güzel yazmış Atay.
Babama Mektup'ta "filan" kullanımı dikkat çekiyor. Okurken yer yer kendinizi buluyorsunuz.
Demiryolu Hikayecileri'nde son hikaye olduğundan belki de bana öyle gelmiştir ama acayip bir buhran var. Elimden bıraktığımda kendimi pek iyi hissettiğimi söyleyemeyeceğim.
